rafallukasz
Administrator
Dołączył: 14 Kwi 2008
Posty: 46
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
 Wysłany: Śro 23:31, 23 Kwi 2008 Temat postu: (2004.01.25) SZKOŁA ŻYCIA |
|
|
Mam zaledwie naście lat.
Przyznam sie, jestem jeszcze młody.
Ale dość dorosło patrze na świat.
W życiu zawsze miałem pod nogami kłody.
Każdy krok w życiu stawiam
Bardzo ostrożnie.
Takie podejście juz mam.
Ale i tak się pod tknę.
Przynajmniej po pełnię ich mniej.
Tak mi się wydaje.
Lepiej mniej popełnić w grze tej.
Bo właśnie życie gra sie staje.
Trzeba walczyć.
Ale jak długo można ?
Życie to szkoła w której trzeba sie uczyć.
Tak jest każdego dnia.
Popełnia sie błędy i naprawia.
A czas szybko leci.
Ale każde potkniecie na nogi stawia.
Starszych, młodych, a nawet dzieci.
Bardzo ostrymi regułami się rządzi.
Tak jest już na świecie tym.
Kto na te warunki się nie godzi.
Spotyka się z odrzutem ostrym.
Musisz wieżyc w marzenia.
Robić to co uważasz na słuszne.
Naucz sie życia układania.
Bo w życiu jest różnie.
Raz jesteś na wozie.
A raz pod nim.
Koło życia nie ominie cie.
Nie pomoże ci być nikim.
Musisz znać swoją wartość.
Swoje ideały.
Bo życie litości nie zna, daje ostro w kość.
Jeśli nie walczysz nie będziesz cały.
Weź czasem pomocną rękę.
Czasami naprawdę warto.
Żeby później nie przeżywać mąkę.
Nie myśl iż mówię uparto.
Bo jest w tym trochę prawdy.
Może się mylę.
Posłuchaj mej lepiej rady.
Najpiękniejsze są w życiu chwile.
Kiedy chce się żyć.
Kocha sie uczciwie drugą osobę.
Wtedy chce się na tym świecie być.
Nie warto do głowy przystawiać kolbę.
To nic nie da.
Zranisz osoby które cie kochają.
Taka jest prawda.
Nie bój sie o tobie nie zapomną.
Choć czasem są zajęci.
I mają dużo spraw na głowie.
Wiem że ten świat zbyt szybko się kręci.
Nie zapomnij, oni kochają cie.
Choć czasami tego nie okazują.
Znam dobrze to ja sam.
W głębi serca mocno kochają.
Kończąc morał dam.
Najważniejsze nie załamywać sie.
Bo szkoła życia nie zna litości.
Czy przekonałem już cie ?
Być wiernym i szczerym a zaznasz wiele radości.
Nawet jeśli dostaniesz złą ocenę.
Od życia brutalnego.
Nie rób z tego zaraz scenę.
Nie przejmuj się, powiedz '' i co z tego''
Można przecież błędy naprawić.
Wieżyc w miłość i swoje ideały.
Tej szkoły życia nie da się zrozumieć.
Mówię ci wyjdziesz w tej walce cały.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
